Morraget

                       การอินกับท่านเซอร์แรฟเฟิลส์ไม่ได้ใช้เวลานานมากครับ เพราะการจ้องหน้า ท่าน เดินวนรอบแท่นสัก 10 รอบ แถมเวลาถ่ายรูปอีกจนหนำใจก็ใช้เวลาไม่เกิน 10 นาที ตอนนี้ 6 โมงกว่าๆ  น่าแปลกที่ท้องฟ้าหน้าหนาวที่นี่ 6 โมงแล้วแดดยังแรงอยู่เลย หากเราดูแผนที่โลกเริ่มต้นจากกรุงเทพ ลากเส้นลงมาจะเจอกัวลาลัมเปอ และสิงคโปร์ซึ่งอาจจะตั้งอยู่เยื้องซ้ายไปทางขวาแถบนิดหน่อย แต่ก็ยังไม่พ้นภาคอีสานของไทย แต่ทำไมเวลาของสิงคโปร์จึงต่างจากไทยตั้ง 1 ชั่วโมง คำเฉลยอยู่ที่สิงคโปร์ตั้งเขตเวลาตัวเองให้ตรงกับฮ่องกงครับ...เพราะสิงคโปร์ต้องติดต่อกับฮ่องกงก็เลยปรับให้ตื่น ให้ทำงาน ให้พักพร้อมกันเสียเลย... (ปูมหลังซึ่งน่า จะ เกี่ยวกันผมว่าเริ่มตั้งแต่สมัยอาณานิคมนั่นแหละครับ อังกฤษภายหลัง ได้ปกครอง ฮ่องกง และพัฒนาเป็นท่าการค้าที่สำคัญอีกแห่งหนึ่ง เท่ากับว่าอดีตอังกฤษครอบครอง ท่าการค้าที่สำคัญของเอเชียไว้ได้คือ ฮ่องกง และสิงคโปร์นั่นเอง) อย่างที่เราที่เราทราบๆ กันดีว่าสิงคโปร์มีข้อจำกัดเยอะแยะเต็มไปหมด แต่เขา ก็ทำให้ทุกข้อจำกัดมีทางออกเสมอ เช่นเรื่องเวลาที่ก็ปรับเป็นอีกไทม์โซน

หลังจากตามหาช้างในตำนานพบ และอินไปเรียบร้อยจน แทนจะหาโจง กระแบน มาใส่ ผมก็จำเป็นต้องแบนหน้าสู่เป้าหมายใหม่เสียที... บ้านไกล เวลาน้อย ตามแผมจะต้องไปเยือน “ Old Supreme Court Building” เป็นอาคารศาลฏีกายุคโคโลเนียลช่วงสุดท้ายในสิงคโปร์ ที่สร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1939 ในรูปนั้นเป็นอาคารแบบยุโรปที่สวยงามมากๆ เลยครับ เป็นอาคารทึบทรงสี่เหลี่ยม ผืนผ้า มีเสาแบบโครินเธียน ( Corinthian หรือเรียกมั่วๆ ว่าเสากรีกละกัน)  ด้านหน้า เป็นจั่วสามเหลี่ยมที่ภาย ในมีรูปสลักเทพองค์หนึ่งนั่ง บนบัลลังก์  มือขาถือตราช่าง มือซ้ายถือดาบ รอบๆข้างเป็นเหมือนคนทำลำร้องทุกข์อยู่ สมกับการเป็นศาลจริงๆ  เหนือขึ้นไปตรงกลางด้านหลังของจั่วเป็น โดมสีเขียวสูงสะ ดุด ตา  น่าเกรงขาม ถือเป็นอาคารสุดวิจิตรอีกแห่งหนึ่งบนเกาะนี้ก็ว่าได้  โดยให้ เครดิตผลงานถึง 2 คน คือจอร์จ โคลแมน ที่ออกแบบด้านหน้าอาคาร ส่วนการตกแต่ง และวาดภาพ จิตรกรรมภายในเป็นหน้าที่ คาวาเลียรี โรโครโฟ นอลลี่ ชาวอิตาลี             เนื่องจากได้มีการสร้างศาลแห่งใหม่ อาคารศาลหลังนี้เปลี่ยนหน้า ที่เป็น หอศิลป์แห่งชาติ จัดแสดงงานศิลป์ที่ใหญ่ที่สุดในสิงคโปร์ มีห้องแส