ของขวัญ ฮอร์โมน : "ของขวัญ หรือ เสียขวัญ" : (Hormones วัยว้าวุ่น เดอะซีรีย์) บางมุมจาก EP.9

ธรรมดาของเด็กทุกคน ที่ต้องมีสักวูบหนึ่ง

ตั้งคำถามกับตัวเองว่า ...เกิดมาทำไม... เกิดมาเพื่ออะไร... เกิดมาเพื่อสิ่งไหน
และวัยที่เด็กจะค้นพบตัวเอง ก็ประมาณ ม. ปลายนี่แหละ...
โดยเฉพาะ ม.5 ที่มีความก้ำกึ่งระหว่าง ม.4 ที่ยังถือว่าเป็น ม.ปลายจูเนียร์ และเป็นช่วงเวลาอยู่ตัวกับสิ่งที่เรียน รวมทั้งเตรียมตัว เตรียมใจ และพร้อมจัดตัดสินทางชีวิตตัวเอง ก่อนเข้าสู่ ม.6

ใครที่คุยกับตัวเองบ่อย... ถูกอบรมมาทางไหนที่เด่นชัด....หรือค้นพบทางของตัวเองแล้ว
“คนๆ นั้น จะโดดเด้งออกมาทันที”

ใน Hormones   วัยว้าวุ่น เดอะซีรีย์ มีตัวละครหลากหลาย ทั้งที่ยังไม่พบทางตัวเอง
ยังไม่เคยถามตัวเอง  กำลังคุยกับตัวเองอยู่ กำลังทดลองอะไรบางอย่าง ค้นพบตัวเองแล้ว

หนึ่งในนั้นค้นพบว่า ตนเองเกิดมาเป็น “ของขวัญ” ของพ่อแม่  อยู่ในครอบครัวที่มีทั้งพ่อแม่ครบ บ้านมีฐานะที่มั่นคง ถูกอบรมปลูกฝังให้ชื่อในศีลธรรมและความดี เชื่อมั่นในทางที่ถูกต้อง และมั่นใจว่า การตั้งใจเรียนนั้น เป็นสิ่งที่นำพาตัวเองไปสู่ทางแห่งความสำเร็จ

เมื่อ “ของขวัญ” มีความคิด ความเชื่อแบบนั้นมากว่า 17 ปี.....
แล้ววันหนึ่ง...ทุกสิ่งที่คิด ที่เชื่อ ที่ทำ กลับผิดไปทั้งหมด
เมื่อเธอพบว่า... “พ่อ” ของเธอมีอีกครอบครัวหนึ่ง ซึ่งมาก่อนแม่ของเธอ....
“แม่” ตนที่เธอนยึดถือ เป็นต้นแบบของชีวิต คนที่สอนให้เธอคิดและเป็นคนดี “กลับเป็นเมียน้อย”
                         

                       

แล้วชีวิต “ของขวัญ” จะเหลืออะไรอีก....!!!

หลายคนบ่นอุบไปตามๆ กันว่า ทำไม EP.9 คอร์ติซอล (Cortisol) ฮอร์โมนนอนไม่หลับ ที่ฉายเมื่อ 20 ก.ค.56 ที่ผ่านมา ทำไมถึงไม่สนุก และไม่พีค แบบนี้....!!
ในทัศนคติของผมเอง...ผมว่าตอนนี้ “โคตรพีค” มันพีคทั้งสถานการณ์ ทั้งตัวละคร และสั่นสะเทือนจนสร้างจุดเปลี่ยนแปลงของเรื่องได้เลย... 

( ภาษาละครเวที อาจเรียกว่า Point Of No Return คือ จุคพีคของเรื่อง...เมื่อเรื่องเล่ามาเรื่อยๆ จนสุดและปมทุกอย่างถูกมัดไว้ จนไม่รู้จะมัดยังไงแล้ว...ก่อนจะต้องคลีคลายปม และเริ่มสู่ตอนจบ)

ในเชิงของตัวละคร “ของขวัญ” ผมเรียกว่าเข้าสู่อาการ “เสียขวัญ”  เนื่องจากขาดซึ่งที่ยึดเหนี่ยวทางใจ ทั้งทางด้าน “ที่ยึดเหนี่ยวตัวบุคคล” และ “ที่ยึดเหนี่ยวด้านความคิดความเชื่อ” แต่ด้วยเนื้อแท้ของขวัญเป็นคนที่ดี จึงตั้งสติได้... และจัดการทางออกให้ตัวเอง คือเมื่อไม่มีที่ยึด “ก็กลับมายึดตัวเอง” .....

จุดที่ยืนยันความ "เขว" ของ "ขวัญ" ถูกถ่ายทอดผ่านการเหม่อลอยในห้องเรียน จนครูอ้อสังเกตได้..

และการตอบคำถามแบบ "เผลอพูดความในใจออกมา"

ของขวัญ นับเป็นตัวละคร ที่ยังมีดีอยู่ในตัวเอง... นั่นคือเรื่อง “การเรียน”  สังเกตุจากที่เห็นว่า แม้ขวัญจะมีเรื่องกับแม่ แต่ก็หันสติให้กับการอ่านหนังสือสอบทันที... แต่ด้วยความเพลีย... เธอเลยเผลอหลับ ทำให้ไม่ได้อ่านหนังสือสอบ... แย่ล่ะสิ

เข้าสู่จุด Point Of No Return อีกหน เพราะในเมื่อ เหลืออยู่สิ่งเดียว ที่เป็น “จุดเริ่ด” ของตัวเอง คือการเรียน...หากสถานการณ์นี้ ของขวัญเสียสิ่งนี้ไปอีก...เธอก็จะไร้ซึ่ง “ความเห็นคุณค่าในตัวเอง” โดยสิ้นเชิง... ดังนั้นผลสอบ คือสิ่งสุดท้ายที่เธอต้องรักษาไว้...และด้วยความไม่พร้อม เธอจึงตัดสินใจ “จดโพย” เข้าไปในห้องสอบ

           จากประสบการณ์ส่วนตัวนะครับ ผมค่อนข้างเป็นเด็กเรียนเหมือนขวัญ... เกรดดี เป็นที่หนึ่งของห้อง นั่งหน้า ใช้ปากกาหลายสี หน้าห้องสอบมีเพื่อนมาขอให้ติว จดโพย เคยมีทำบ้าง 1 วิชา (เพื่อนรู้ดี 555) ... แต่ผมไม่เคยแม้แต่จะคิดว่า “การจดโพยลงบนฝ่ามือ” มันจะ Work .... เพราะหลักของการจัดโพยคือ ...เล็ก กระทัดรัด เปิดออกดูง่าย เก็บซ่อนได้ง่าย เมื่อเลิกใช้งาน หรือทำลายได้ทันที...ห้ามมีหลักฐานเชิงประจักษ์...ดังนั้น กระดาษน่าจะ work สุด...ขยำได้ ซ่อนได้.. กินได้..ไร้ร่องรอย

แล้วไอ้เจ้า EP.9 นี่ ชื่อ “คอร์ติซอล (Cortisol)” เป็นฮอร์โมนแห่งความเครียด...ซึ่งผมไม่รู้คิดไปเองรึเป่าว่า ตอนนี้ Mood&Tone ของตอนนี้ “เล่นขยี้ให้เครียดจนตับวาย...”

ซึ่งผมว่าได้ผล...เพราะดูแล้วเครียดจริงๆ ....คิ้วขมวดเลย (บางคนอาจจะไม่สนุกเพราะมันเครียด)
แต่ผมว่า “ทำได้ถึง” เพราะว่า เป็นการรวบรวมความผิดบาป &  กดดัน ทั้งหมด ถูกโถมมาไว้ในตอนนี้...ตั้งแต่การขยี้หลายปมของขวัญ /   การที่ “ดาว” รู้สึกเกือบถูกจับได้
เรียกว่าตอนทั้งตอน ผมนั่งเกร็งทั้งตอนเลย ตอนดาวถูกแม่ถามเรื่องคราบเลือด..ผมเผลอหลบตาและจิกมือตามไปด้วย..เหมือนทำผิดเอง....และตอนที่ของขวัญกำลังตัดสินใจจะจดโพยนี่โอโห....เครียดตาม เหงื่อแตกเลย....
อินไปเป่า...555

ความเครียดทวีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ บางทีก็เป็นเพราะ “ขวัญ” นั่นแหละทำตัวเอง... 

ถ้าใครมีพี่น้อง หรือมีเพื่อนที่อยู่ใน “ห้องคิง” หรือ “เรียนเก่งมากๆ” มาตั้งแต่เด็ก...คนเหล่านี้น่ะ จะ “โคตรมั่นใจในตัวเองมากๆ เลย.... หัวรั้น.. เชื่อว่าอะไรถูก ก็จะเชื่อแบบหัวชนฝา (แม้มันจะผิดก็ตาม)...
( พี่ชายผมเป็นงั้น...เคยเถียงกับผมคอเป็นเอ็นเพราะ หาว่าผมกุเรื่อง ว่า  AIS เป็นของทักษิณ.!!!)
และอาการนี้เกิดขึ้นกับขวัญ ...ทันทีที่เธอรู้ว่แม้เธอเป็นเมียน้อย...เธอก็เล่นแม่ซะเละ...

มิหนำซ้ำ...ในอีกคืน...แม้ว่าพ่อกับแม่ ของเธออยู่พร้อมหน้า และเรียกให้นั่งคุยด้วยกัน (ถึงเรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้น ด้วยท่าทางพร้อมจะอธิบาย) แต่ขวัญ “กลับเป็นฝ่ายปิดตัวเอง"...ออกจากการคลี่คลายปัญหา ...เพราะเธอเชื่อไปแล้วว่า “คน และ แม่” เธอ “ไม่ดี”....
เมื่อมีโอกาส กลับไปเคลียร์...ปัญหาที่เหมือนสิวอักเสบ...ก็อับเสบเป็นสิวหัวช้างในใจ ในที่สุด....!!!

และเหมือน EP.10 (ตอนต่อไป) สิ่งที่ของขวัญกำลังรักษาไว้ ก็ถูกทำลายลง “รอบด้าน” เพราะทันทีที่เธอเริ่มลอกข้อสอบจากโพย... “ครูอ้อ”  ครูที่เชื่อในความเป็นเด็กเรียน เด็กเก่ง ของขวัญ...เป็นคนที่สังเกตุเห็นว่า เธอลอกโพย....และเธอจะถูกครูจับได้ในทีสุด พร้อมหลักฐานคามือ.... เรียกว่า “เสียขวัญ” ไปหมด ทั้งความเชื่อ ความรู้สึกที่ทุกคนมีต่อเธอ และ “การเรียน” สิ่งที่เธอพยายามรักษา...ก็พัง..... “พัง day”

“พีคไหมล่ะ...ตอน 9”
ซึ่งคงต้องลุ้นต่อไปใน EP.10 ครับ

และจาก EP.9 ขอพูดถึงหลายๆ ประเด็นที่แอบสังเกตุได้....

ใน EP.1 เริ่มต้นด้วยตัว Top   อย่าง “วิน” ที่ตั้งคำถามว่า “ทำไมเราต้องใส่ชุดนักเรียนไปเรียน” และยังแหวะขวัญอีกว่า “คนอย่างพวกเธอไม่รู้จักตั้งคำถาม...”  ก็จบพบว่า “คำถามที่วินตั้งนั้น” ออกจากไม่มีต้นสายปลายเหตุ และออกจากไม่มีสาระไปเสียหน่อย (แต่ได้ใจเพื่อน)...
แต่ในตอน   EP.9 นั้น... เป็นตอนที่ขวัญ “ได้ตั้งคำถาม” แต่เป็นคำถามที่หนักกว่า และจริงจังต่อชีวิตมากว่า.... แม่จะเล่าเรื่อง “การตั้งคำถาม” ของตัวละครวัยรุ่น...แต่ก็ยัง keep   คาแรคเตอร์ว่า แต่ละตัว ก็มีวิธีและเรื่องที่คิด ต่างกันออกไป....
และใช่ว่า ชีวิตวันรุ่ย มันจะไม่มีเรื่องเครียด ...ไม่จริงหรอก ใครๆ ก็ผ่านวัยนี้ทั้งนี้ ก็น่าจะรู้แก่ใจดี

ตัวละครวิน เป็นตัวละครที่ “ไวต่อการจับความรู้สึกของคน” และ “ชอบเล่นกับความรู้สึกของคน” รวมทั้ง “รู้จักการจัดการกับคน” และทั้งหมด “วิน” คิดว่าเขา “เอาอยู่” ...ดังนั้นจะเห็น วินชวนเพื่อนแต่งชุดนอกมาโรงเรียน...ใส่วิกทอง ทำพานรูปไลน์ในวันไหว้ครู...

และในคราวนี้ก็เช่นกัน...ทันทีที่ “วิน” รู้ว่า “พ่อของขวัญ กับ พ่อของวิน” เป็นคนเดียวกัน เขาก็ดึงขวัญเข้ามาในเกมส์ “เสียขวัญ” ทันที...แล้วเขาก็เป็นผู้สังเกตการณ์ “ความรวน” ของขวัญ และที่ร้ายคือ เขายังเล่นบท “เป็นผู้ช่วยเหลือแบบตาใส” ให้แก่ขวัญ.... แต่คราวนี้วินดันเล่นกับชีวิตคนจริงๆ ที่มันหนักมาก...เป็นสิ่งที่เขาควบคุมไม่ได้แล้ว ในเมื่อทุกอย่างเกิดขึ้น... และมันทำให้ชีวิตคนคนหนึ่ง “เสียท่า” ไปเหมือนกัน ซึ่งถือว่าไม่ควรเลย... “คิดน้อย” เกินไป

ทั้งที่สาวๆ ทั้งโรงเรียน และเพื่อนๆ ต่างมอง “วิน” ว่าเป็น “idol”   แต่ขวัญ เป็นคนเดียว ที่ไม่ยอมให้วิน ....และงัดข้อตลอด เป็นคู่ขนานกันตลอด แม้วินจะพยายามชนะขวัญทุกทาง แต่ก็ไม่ชนะสักทาง.... และคราวนี้ “กรณีพ่อของขวัญ” ทันทีที่รู้ วินก็รู้ทันทีว่า นี่แหละ “คือสิ่งที่จะชนะขวัญได้”
ซึ่งถือว่า “วิน” หาเรื่องเอาชนะ ที่ “ร้ายแรงเกินไป” คือถ้าเพื่อนจะเอาชนะกันแล้วจบก็ OK แต่กรณีที่ “วิน” ทำกับ “ขวัญ” มันไม่ใข่แค่การเอาชนะ... แต่คือการ “คิดร้าย”.... ซึ่งร้ายกาจมาก
                           

ท้ายที่สุด...ตลกดีเพราะไม่สมจริง...แต่มันคงช่วยการเล่าเรื่องได้ง่ายและเร็วแหละ...
นั่นคือการ “ตั้งชื่อ” Account Facebook
ของขวัญ มี Facebook ชื่อ “Kwan Dilokthamsakul” (ขวัญ ดิลกธรรมสกุล)
และพยายาม Search หา Facebook ของ “พอร์ช” ลูกชายต่างพ่อ และพบ Account
“Porsch Dilokthamsakul” เหอๆ....
น่าแปลกตรงที่ มีการใช้ตรรกะการตั้งชื่อ เหมือนกันคือ ชื่อเล่น +  นามสกุลจริง
และแปลกอันดับ  2   คือ..การสะกดนามสกุลเหมือนกันเด๊ะ.....

เรื่องราวของขวัญ ยังไม่จบง่ายๆ และไม่รู้จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง

อย่างไรก็ตาม
ผลลัพท์ของ “ของขวัญ” อาจจะ “ขวัญเสีย” ไปบ้าง...
แต่ทุกอย่าง ก็เกิดจากการกระทำของขวัญเอง....
ทั้งก่อนหน้านี้ที่เธอทำดี..และได้รับการชื่นชมจากทุกคนรอบกาย...
แต่ในทางกลับกัน ในสถานการณ์นี้ .... เธอก็ต้องยอมรับผลมันในอีกด้านด้วย