สไปร์ท ฮอร์โมน : ซ่าๆ ใสๆ (กินสไปร์ท ต้องใส่ถุง) : (Hormones วัยว้าวุ่น เดอะซีรีย์)

ฮือฮา ก๋ากั่น กันตั้งแต่ต้นเรื่อง สำหรับตัวละคร สไปร์ท ใน “ฮอร์โมน วัยว้าวุ่น เดอะซีรีย์”
เพราะฉากแรกที่เปิดตัว “นาง” คือเช้าวันเปิดเทอมวันแรก ขณะที่ทุกคนต่างเข้าแถวเคารพธงชาติ
นางกับไป “Feat” กับ “วิน” ในห้องน้ำชาย...... ใน EP.1

ฉะนั้นภาพลักษณ์เด่นๆ ของ “ สไปร์ท” จะเด่นในด้านความ  “ซ่า”

จากนั้นไม่นานนัก...ละครก็เคยๆ ฉายภาพ “ความเอื้อเฟื้อ” ของหล่อน ที่มีต่อหนุ่มๆ ใน “โรงเรียนนาดาวบางกอก”
ที่นางมองเรื่อง “Sex” เพื่อนชาย เป็นสิ่งที่มอบให้แก่กันได้ หาก “Click”  ถึงขึ้นใน EP.2 นางจะ “ทดลอง” ในห้องชีวะฯ!!
ขณะที่โรงเรียนกำลังจัดงาน เปิดโลกกิจกรรม!!!
และเป็นตอนแห่งประโยค ไดอาล็อคฮิต “อารมณ์ชั้นก็มี แต่ถ้าไม่มีถุงยางก็อดเว้ย!!
เจ๋ง.... นางมีจุดยืนชัดเจนว่า “อยากกินสไปร์ท ต้องใส่ถุง” จ้า....  (ตำนานห้องชีวะ ก็เลยจบไป เป็นเพียงข่าวลือ กระพือกระแสของนางสไปร์ทกันต่อๆ ไป ให้รู้ได้ว่านางนั้น “ซ่า” แค่ไหน)

เล่ามาถึงตอนนี้ ก็เริ่มมี Feedback ของน้องๆ วัยมัธยม “ชม” กันเปาะว่า ชอบสไปร์ท เหลือเกิน แรงดีเหลือเกิน มันช่างแสนเป็น Idol ของชั้นจริงๆ เลย….
น้องๆ ครับ ใจเย็นๆ จร้า... ละครเรื่องนี้ต้องดูนานๆ จ้า บางทีสไปร์ทอาจจะดูได้เป็นเยี่ยงแต่อย่าเอาอย่างก็ได้นะ....

จะว่าไป ละครก็วางหมากไว้ 1  ตัว ให้นาง ขวัญ กับสไปร์ทเคยเป็นเพื่อนสนิทกันมากมาก่อน  แต่พอแต่ละนางมี “ทาง” ของตัวเอง... คนนึง “เด็กเรียน” คนนึง “เด็กแรง” .....ก็เลยไปกันคนละทาง.... แต่แน่นอน 2 นางนี้ ก้าวขึ้นมาเป็นตัวท็อปของโรงเรียน 

ถามว่าระหว่าง “ขวัญ” กับ “สไปร์ท” ห่างกันเพราะอะไร... ละครยังไม่เฉลย...
แต่ถามว่าทั้งคู่ยังแคร์กันอยู่ไหม... ตอบเลยว่ามาก  สังเกตุจากตอน “ผีห้องชีวะ” ที่สไปร์ทออกจากห้องมาป๊ะกับขวัญ ทั้งสองมองกับปะหลับปะเหลือก ก่อนขวัญจะตัดสินใจเดินจากออกมา และกำชับ “ดาว” ว่าห้ามเอาเรื่องที่เจอไปบอกใคร

กลับมาเรื่องรักๆ ใคร่ๆ ของสาว “สไปร์ท” กันต่อ... 

ความรักนั้นนางมีแบบ Unlimited ไม่ใช่แค่หนุ่มในโรงเรียน แต่สำหรับ “หนุ่มต่างโรงเรียน”  และรุ่นพี่ระดับมหาวิทยาลัยด้วย.... (โอยเยอะนะ)
 คือละครเริ่มปูว่า ระหว่างที่นางไปเลอะเทอะกับหนุ่มอื่น... แท้ที่จริงนางก็มี “แฟน” อยู่แล้ว นั่นคือ “พี่เป๊ก” ...รุ่นพี่จากโรงเรียนนาดาวฯ ที่เข้ามหาวิทยาลัยแล้ว และเป็นหัวหน้าแก็งค์เด็กของ “ไผ่” ด้วย.... แต่ไม่เท่าไหร่...นางก็คว้าไผ่มาทำแฟนซะงั้น...และนางก็ตัดสินใจบอกเลิก “พี่เป๊ก” ทันที

ใช่ว่า “สไปร์ท” มีจะแต่ด้านแรงๆ ซ่า...เพราะตัวตนของสไปร์ทนั้น ออกจะ “ใส” และ “จริงใจ” ด้วยซ้ำไป

ด้านใสๆ นี่เห็นได้จากฉาก “ดูหนังให้ทำปากจู๋”... ตอนที่จะออกเดทกับไผ่ใหม่ๆ ที่ปฏิเสธไม่ได้หรอกว่าคนดูฉากนี้ จิ้นฟินเวอร์ไปตามๆ กัน
หรือความ “ใส” หรือความเป็นตัวของตัวเองของเจ้าหล่อนนั้น แสดงออกชัดมาก เวลาอยู่กับแม่....

สำนวนไทยบอกว่า “ดูช้างให้ดูหาง  ดูนางให้ดูแม่”  ใน EP.7 อะดรีนาลีน (Adrenaline) ฮอร์โมนเลือดเดือด 

เป็นตอนที่มีฉากที่บ้าน และบทสนทนาระหว่าง “สไปร์ท และ แม่” แบบเต็มๆ และลึกที่สุด เท่าที่เคยมีมา

เผยให้เห็นสภาพบ้านของ “สไปร์ท” ว่าครอบครัวรุ่นใหม่ มากกกกกกกกกกกกกก
 อาศัยอยู่ในคอนโดแค่แม่ลูก  มีแม่บ้านมาดูแลบ้านเฉพาะกิจ ทำความสะอาด ทำอาหาร แล้วก็กลับไป ไม่ได้นอนค้าง
แม่ที่เป็น “Working Women” และเป็น “Single Mom” ความสัมพันธ์ระหว่าง “แม่” และสไปร์ทนั้น อยู่กันอย่างเพื่อน เปิดเผย และ “แมนๆ”   และจากคำสอนของแม่ ทำให้เคลียร์คัทมากๆ และหมดสงสัยเลยว่า ทำไมสไปร์ทถึงบุคลิกแบบนี้

เรียกว่า “แจ่มแจ้ง” และ “ชัดเจ๋ง” ตรงกับบุคลิก ทั้งแม่ และลูก ดังนี้ 

แม่ : (แค่สไปร์ทเข้ามากอด นางก็ดูออกหมด)  ทะเลาะกับไผ่มาล่ะสิ (แน๊ะ!! ดูออกด้วยว่าคยกับไผ่อยู่ เคยเจอไผ่แค่ครั้งเดียวเอง...แล้วสไปร์ทก็หลอกว่าไผ่เป็นตุ๊ดด้วย)
สไปร์ท :  เซ็นท์แรงตลอด  (สังเกตภาษาที่แม่-ลูก ใช้สื่อสารกันนะครับ ยังกับเพื่อน)
แม่ : ชั้นเลี้ยงเธอมา 10 กว่าปี ไม่รู้ก็แย่แล้วย่ะ
สไปร์ท :   อื้อ!!! (ในลำคอ)
สไปร์ท :   ทำไมมีแฟน มันยุ่งยากหยั่งงี้เนี่ย   (นางจริงจังกับไผ่นะ..ใช้คำว่าแฟน )
แม่ : ถ้าทะเลาะกัน ก็ห่างๆ กันไปก่อนก็ได้   ใจเย็นๆ... เอาไว้อารมณ์ดีๆ... ก็ค่อยมาคุยกัน
       คนจะอยู่ด้วยกัน มันก็แบบนี้แหละ

ถึงตรงนี้จะเห็นแล้วว่า แม่ สอนให้ สไปร์ท เป็นคนมั่นคงแค่ไหน... สไปร์ทจึงเป็นคนมั่นใจในสิ่งที่ตนทำ เชื่อมั่นในตัวเอง
และเป็นคนที่ใจหนักแน่นมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

แม่ : โอ้ย...นี่ชั้นพูดเป็นป้าแก่ๆ เลย
สไปร์ท :   คงไม่ได้คุยแล้วแหละ เขาไม่ยื้อ ไม่อะไรหนูเลย
แม่ : ก็เลิกเลย...คบไม่ได้ ก็เลิก 
      ง่ายจะตาย  ผู้ชายอ่ะนะ มีอีกเป็นกระบะ
สไปร์ท :   โห...พูดง่ายนี่
แม่ : โอย ชั้นผ่านมาหมดแล้ว  เนี่ย...มันเพิ่งเริ่มต้น 
        ผู้ชายเนี่ยนะ เป็นสิ่งมีชีวิต ที่คิดว่าตัวเองเนี่ย เจ๋งไปซะหมด  ถ้ามันงี่เง่า ก็ไม่ต้องไปทน
     เราน่ะ  อยู่เองได้อยู่แล้ว... เธอเองน่ะ เก่งจะตาย
สไปร์ท :   ไม่คิดจะบิ้วให้กลับไปคืนดี อะไรกันอย่างงี้เลยหลอ
แม่ : บิ้วไม่บิ้ว  ถ้าเธอไม่อินด้วยอ่ะ  แม่ก็บิ้วไม่ขึ้น  ถูกมะ!!!!

เจว๋งงงงงงงงงงงงงง มะ..... แม่ลูกคู่นี้......
มองในแง่ดี การที่พ่อแม่เลี้ยงลูกแบบ “เพื่อน” ใช้ภาษา ใช้ความสนิท ใช้ความคิด ความรู้สึกแบบเป็นเพื่อนลูก
ลูกก็ได้ความหนักแน่น และความสบายใจเมื่ออยู่ที่บ้าน และกล้าที่จะเข้าหา พ่อแม่ แบบนี้แหละ

และใน EP.7   เดียวกันนี้เอง ที่เน้นย้ำความ “แข็งแกร่ง” ทางใจของสไปร์ท ได้ชัดเจน เผลอๆ แกร่งกว่าแม่นางเสียอีก... ด้วย
ฉากที่ “พีค” อีกฉากของเรื่อง

หลังจากสไปร์ทปรับทุกข์กับแม่ ก็เอะใจเรื่องอาหาร ที่แม่บ้านทำไว้มากมาย ราวกินกันทั้งหมู่บ้าน แล้วของในตู้เย็นก็อัดซะแน่น  มิหนำซ้ำยังมี Memo   ประหลาดจากแม่บ้านอีก

สไปร์ท :   เออ แล้วนี่อะไรเยอะแยะเนี่ย จะเขียนคอลัมน์อาหาร ต้องกินเยอะขนาดนี้ ตัวละเบิดกันพอดี

แม่นางถึงขั้นตั้งตัวไม่คิด คือเซ็นท์ลูกก็แรง พอๆ กับแม่จ้า
สไปร์ท :   เออ แล้วทำไมวันนี้แม่กลับมาเร็วล่ะ
แม่ : ก็แม่ไปหาหมอมา ก็เลยหนีกลับมาเลย  (แม่นางเริ่มปฏิบัติการ บอกตรงๆ อย่างอ้อมๆ ละ)
สไปร์ท :   แม่เป็นอะไรอ่ะ (นางเริ่มจับพิรุธได้จร้า)  ไม่สบายรึเปล่า

แม่ถึงขั้นต้องตั้งสติ...พาลูกมานั่ง แล้วพูดกันตรงๆ เริ่มต้นด้วยการเรียกชื่อ “ลูก”
แม่ : ไป๊ป!!  แม่มีเรื่องจะคุยด้วย
สไปร์ท :   (น้ำตาคลอแล้ว)
แม่ : แม่กำลังจะมีน้อง
สไปร์ท :   แม่ท้องกับใครอ่ะ  แม่ไม่ได้ป้องกันหลอ! ( ลูกพูดประโยคนี้กับแม่ว่ะ)
               ตอนนี้แม่ก็ไม่ได้มีแฟนนี่
แม่ : แล้วหนูร้องทำไม ฮึ!!

แล้วบทสนทนา ก็จบลง เมื่อไผ่โทรเข้ามา
และเป็นที่มาที่ผม Post ใน Twitter และ   Facebook ว่า
“สไปร์ท  นางเจอศึก 2 ด้าน  สงสารนางจุง”

ใจความสั้นๆ ของการคุยโทรศัพท์ระหว่าง “ไผ่” กับ “สไปร์ท” คือ
ช่วงระยะหลังที่ไผ่ คบกับสไปร์ท  ภาพลักษณ์เก่าของสไปร์ท ที่ไผ่พยายามจะมองข้าม กลับยิ่งกวนใจให้ขุ่น นับวันก็ยิ่งมัว
ไผ่ : เราคิดทบทวนมาแล้ว เรากลับมาเป็นเพื่อนกันก่อนดีกว่า
สไปร์ท : อือ...แต่ไผ่เชื่อป่ะ  ตั้งแต่เราคบกันมา เราไม่เคยมีอะไรกับใครเลยจริงๆ
ไผ่ : เราไม่ได้ไม่เชื่อนะ มันไม่ใช่สิ่งที่เธอทำกับเราหรอก
      เธอไม่ได้ผิดอะไร  เราผิดเองแหละ ที่ทำใจให้มันสบาย เวลาคบกับเธอไม่ได้
      เราเลยคิดว่าเป็นเพื่อนกับเธอเหมือนเดิม มันคงดีกว่า 
      ไปร์ท เข้าใจเราไหม.....!!!!!

สรุปบุคลิกของสไปร์ท ก็คือสาวน้อยที่เป็นตัวของตัวเอง มีความคิดที่ไม่เหมือนใคร คงได้บุคลิกแบบนี้มาจากแม่ของเธอ ที่นอกจากสอน และพูดกับเธอแบบตรงไปตรงมา ยังทำตัวให้เป็นแบบอย่างกับลูกด้วย (ในแง่ความเด็ดเดี่ยว) 

ตอนผมเรียนมัธยม มีเพื่อนแบบสไปร์ท...จำนวนหนึ่งเลย อยู่ในห้องด้วย... ด้วยความที่ผมเป็นหัวหน้าห้อง
ผมเลยได้เจอ พูดคุยกับพวกหล่อนๆ บ่อย... เพราะอะไรน่ะหลอ!!! ก็เพราะหล่อนมีปัญหาบ่อยนะสิ  

(โดดเรียนบ้าง มีไปทะเลาะกับรุ่นน้องมั่ง...แพ้ท้องมาเรียนมั่ง).... 

คนพวกนี้จะเป็นคนที่บอกเลย คือ “ใส” มาก มีน้ำใจ  เปิดเผย น่าคบหา รักใครรักหมด ให้เพื่อนหมด 

คนพวกนี้ข้อดีคือการ “เป็นเพื่อนที่ดี”....
และด้วยคนที่เป็นวัยรุ่น มักเห็นคนแบบนี้เป็น ไอดอลทั้งนั้นแหละ

แต่ด้วยความชัดด้าน “แรง” ของ สไปร์ท  แม้จะมีด้านใส...แต่ว่าด้าน “แรง” ก็แรงกว่าอยู่ดี
แม้ว่าสไปร์ท จะเป็นคนที่ไม่คิดทำร้ายใคร ให้ความสนิทกับทุกคน แต่ด้วยพฤติกรรมที่เธอทำ ก็ทำให้เกิดภาพลักษณ์ “ที่ไม่ดี” ติดตัวเธอไปด้วย

ถ้าพูดในแง่ Branding ต้องยอมรับว่า สไปร์ท เป็นคนที่มี “Branding” ชัดเวอร์ระดับ Full HD
และมี “Positioning” (จุดยืน) ที่ชัดเจนมาก....
แต่ภาพลักษณ์ในแง่ลบ ที่ชัดมาก กลับมาทำร้ายเธอ เป็นผลของกรรม ตามตัว

ถ้าเปรียบก็เหมือน “เงา” นั่นแหละ.... ถ้า “แดดยิ่งส่องมาที่เราแรง  เงาก็ปรากฏอีกด้านก็ยิ่งเข้มและเข้ม”

ดังนั้นหากน้องๆ มัธยม จะยึดสไปร์ท “เป็นเยี่ยง” และ “เอาอย่าง”  ก็จะไม่ห้ามกันหลอกครับ
แต่เตรียมรับผลที่จะตามมาไว้ด้วยครับ

และแม้ว่าจะมั่นใจในการกระทำตัวเองแค่ไหน
มั่นใจแล้วว่าจะรับมือมันได้
แต่มั่นใจแล้วหรือ....ว่าเราควบคุมมันได้ทั้งหมดจริงๆ